अ आ आई, म म मका

अ आ आई, म म मका

लहानग्यांच्या भावविश्वात संगीताचे, शब्दांचे किती महत्व असते, हे समजायला एक तर आपल्याला खूप लहान व्हायला हवं; पण त्यावेळी आपल्याला काय समजणार ? समज नसते आपल्याला, मोठ्यांना त्यांच्या भाषेत समजावून सांगण्याची ! मग मोठ्यांनाच लहान व्हावं लागते आणि लहानग्यांत रमावे लागते. ही जर का मग गट्टी जमली, तर मग ही मोठी माणसं पण लहानग्यांची आपली माणसं व्हायला वेळ लागत नाही.

बालांना त्यांच्या मनाप्रमाणे तर हवे असते पण त्यांचा मानपान पण खूप असतो; तो मानपान राहिला नाही, काही मनाप्रमाणे झाले नाही तर मग तो राग नाकावर येतो. नाक अगदी सरळ असो वा नकटे, राग मात्र तेवढाच असतो. त्यांना राग येतो आणि आपल्याला मात्र प्रेम, जिव्हाळा वाटतो. वात्सल्याने भरभरून आपले बोलणे, जेव्हा या नकट्या नाकावरील राग उडवत उडवत बोलणाऱ्या धाकट्या ताईशी सुरू असते, ती सुरूवातीला दाद देत नाही. नंतर मात्र ती विरघळते, आपण तर सुरूवातीलाच विरघळून गेलेले असतो. मग त्यावेळी बालगीताचे महत्व आणि सामर्थ्य आपल्याला समजते.

गीतकार मधुसूदन कालेलकर यांचे ‘एक धागा सुखाचा’ या चित्रपटातील हे गीत, कै. राम कदम यांनी आपल्या समर्थ संगीताने लहानग्यांचे हे बालगीत खूप मोठे केले आहे. कै. मन्ना डे यांच्या गायनातील मोठेपणाबद्दल काय सांगावे ?

पण खरं सांगू, इतक्या वर्षांनंतर देखील हे बालगीत आपल्यासारख्या मोठ्यांना पण खूप आवडत, लहान व्हायला भाग पाडते !

अ आ आई, म म मका
मी तुझा मामा दे मला मुका

प प पतंग आभाळात उडे
ढ ढ ढगांत चांदोमामा दडे
घ घ घड्याळ, थ थ थवा
बाळ जरी खट्याळ, तरी मला हवा

ह ह हम्मा गोड दूध देते
च च चिऊ अंगणात येते
भ भ भटजी, स स ससा
मांडीवर बसा नि खुदकन हसा

क क कमळ पाण्यावर डुले
ब ब बदक तुरुतुरु चाले
ग ग गाडी झुक झुक जाई
बाळ माझे कसे गोड गाणे गाई

31.1.2018

https://www.youtube.com/watch?v=Q-bh3Q3qFEk&feature=share