नेहमीच राया तुमची घाई

नेहमीच राया तुमची घाई

दोन-तीन दिवसांपूर्वी मी मुंबईला गेलो होतो, taxi तून जातांना एक गाणे ऐकू आले आणि मन खूप मागे गेले. माझ्या शालेय दिवसांत, गणेशोत्सवात गणेशमंडळ नेहमी 'ऑर्केस्ट्रा' बोलावत असत. दूरदर्शन एवढे प्रचलीत झालेले नव्हते आणि करमणुकीची साधने तालुक्याच्या ठिकाणी म्हणजे - कीर्तन, प्रवचन, भाषण, भजन आणि आमच्या सारख्यांना व बहुजनांना आवडणारे म्हणजे रस्त्यावर 'सिनेमे' दाखविणे आणि 'ऑर्केस्ट्रा' ! मग तेथे होणारी गर्दी विचारू नका ! 'ऑर्केस्ट्रा'त त्यावेळच्या प्रसिध्द गाण्यावर नाच अवश्य ठेवलेला असे. तेंव्हा नेहमी नाचासाठी गायले जाणारे लावणीवजा गाणे म्हणजे ----- 'नेहमीच राया तुमची घाई, नका लावू गाठोडं बांधायला,येऊ कशी कशी मी नांदायला --------' आणि मग होणारा शिट्ट्यांचा पाऊस आणि 'होओओओओ --------' असा गर्दीचा आवाज ! हा अनुभव काहींच्या आठवणीत असेल ! अलीकडे त्याची मजा कळणार नाही.

बस, तेच गाणे आपल्यासाठी ! रोशन सातारकर यांनी गायलेले, विठ्ठल शिंदे यांनी स्वरसाज चढविलेले आणि श्रावण गायकवाड यांचे हे सदाबहार आणि सासरी येण्यास नाखूष असलेल्या माहेरवासिणीचे गीत ----

नेहमीच राया तुमची घाई
नका लावू गठुडं बांधायला
येऊ कशी तशी मी नांदायला हो
येऊ कशी तशी मी नांदायला

सण वर्षाचा आहे दिवाळी
आज र्‍हावू जाऊ उद्या सकाळी
जेवन करते पुरणाची पोळी
भात मी घातलाय रांधायला हो
येऊ कशी तशी मी नांदायला

गाव हाय आपलं बारा कोसं
डोकं तुमचं असं वो कसं ?
उन्हतान्हात चालण्याचं त्रास
दिल्याति चपल्या सांधायला हो
येऊ कशी तशी मी नांदायला

बाबा गेले हो परगावा
निरोप त्यांचा घ्यायाला हवा
नाही विचारलं थोरल्या भावा
आई गेली पाणी शेंदायला हो
येऊ कशी तशी मी नांदायला

तुम्हाला सजना सांगत्ये ऐका
चालावू नका तुमचा हेका
तुम्हीच सांगा हे बरं हाय का
श्रावण लागलाय सुंदायला हो
येऊ कशी तशी मी नांदायला